صبحدم ازباغ سحر تادم درگاه بهشت قدیک پنجره رازو مددازآنچه نوشت
دست دردست خدا پای به آغوش بهار پرزاحوال می وشادزاسرار سرشت
ماه درسقف جهان نوربه سقف همگان پنجه درخاک جهان بخت به هرجاکه هشت
سازدل درطرف وراه چنان روشن وسبز هرکه درباغ اقاقی گل وخاری که کشت
پنداسرارحقیقت که جهان درکف تست هرکه آدم شده ازروح که بخشیدبه خشت
تازمانی که دلت رای پذیرد زقنوت می توان ازدل دریاتاته این جوب نشست