می خواهم دوباره همگام با سایه ی
تنهائیم در خیابان خیالت قدم بزنم و
چترشکسته ی بغضم رابازکنم و
آرام
آرام
گریه کنم...
آری
می خواهم شاعرلحظه های شرح باشم و
غزل غزل
ازتوبگویم!
می خواهم
درامتداد خاموش لحظه ها
ازتوبگویم...
ازتوکه طراوتهای شقایق باغچه ی مان بودی ورفتی
و پائیز را
ازمیان تمام فصلهابرایم به یادگار گذاشتی...