بخش ارم با جمعیتی نزدیک به ۲۰ هزار نفر در استان بوشهر شهرستان دشتستان قرار دارد . این بخش علی رغم پتانسیل بالایش چه در حوزه نیروی کار و چه در زمینه کشاورزی و منابع طبیعی و موقعیت گردشگری توریستی یکی از مناطق محروم کشور به شمار می رود و بسیاری از جوانان این بخش با مشکلات جدی به ویژه در بخش اشتغال روبرو می باشند. کثرت جمیعت جوان مستعد از یک سو و عدم وجود صنایع و کاخانجات تولیدی که بتواند این نیروی کار مستعد را به خود جذب کند از سوی دیگر باعث بروز پدیده بیکاری در سطح این بخش شده است. در نتیجه این امر، تعدادی از مردم به خصوص قشر جوان که در واقع یکی از عناصر اصلی توسعه و پیشرفت برای هر منطقه ای به شمار می روند از روی اجبار و برای یافتن شغل دست به مهاجرت به نواحی دیگر می زنند و در آنجا به مشاغلی روی می آورند که کمترین وجهه اجتماعی را دارا می باشد. عده ای دیگر از مردم نیز به ناچار به سمت مشاغل کاذب کشیده می شوند. در صورتی که این گونه مشاغل کم ترین تاثیر ممکن را بر رشد اقتصادی بخش از خود بر جای می گذارند. علاوه بر این، بسیاری از جوانان بخش به دنبال بیکاری به راههای انحراف از جمله اعتیاد کشیده می شوند. که البته در این انحراف نباید به راحتی از نقش و کارکرد در نظر گرفتن این بخش به عنوان مکانی برای تعبیدیان شهرهای دیگر از سوی دولت گذشت. جدای از مشکل اشتغال یکی دیگر از مشکلات جدی بخش ارم مسئله کیفیت ارائه خدمات بهداشتی و درمانی و از همه مهمتر نبود مکانهای ورزشی مناسب ،خطرناک بودن راه ارتباطی این بخش با شهرستان و به ویژه در سطح روستاهای بخش ارم می باشد. عدم وجود پزشکان متخصص در بسیاری از شاخه های پزشکی و نبود بیمارستان کاملا مجهز در سطح خودبخش حاکی از این امر است. مشکل بهداشت و درمان در این بخش از آنجا بیشتر قابل توجه است که بدانیم حدود ۴۰% از جمیعت بخش را عشایرغیور تشکیل می دهند که روستایشان یا فاقد خانه بهداشت است و یا اگر هم خانه بهداشتی وجود داشته باشد دارای کمترین امکانات ممکنه می باشد. در کنار این مسائل، مشکل جدی دیگری که باید به آن توجه کرد معضل فرهنگی است که گریبان گیر بسیاری از مردم بخش می باشد. این مطلب که برای دستیابی به پیشرفت و توسعه در هر زمینه ای در یک منطقه قبل از هر چیز باید در آن منطقه فرهنگ به حدی متناسب با آن پیشرفت برسد امری صحیح و پذیرفته شده است. متاسفانه در بخش ارم مشکلات و معضلات فرهنگی زیادی وجود دارد که یکی از بارزترین آنها مسئله قومیت و قوم گرایی در این بخش می باشد. در جوامع مدرن امروز واژه قوم و قومیت فاقد معنا و موضوعیت است. در اکثر موارد دربخش ارم تعصب گروهی و قبیله ای آشکارا مسئله شایسته سالاری را نقض کرده است و باعث شده چه بسیار اشخاصی که توانایی تغییر و تحول اساسی را در سطح بخش دارا بوده اند و به راحتی کنار گذاشته شده اند که این مسئله در زمان انتخابات شوراهای اسلامی در این بخش ، انتخاب مدیران دستگاههای دولتی و خصوصی ، و تمام مجوزها و امکانات در آمد زایی که به طیف خاص اختصاص داده میشود .معضلات فرهنگی همچنین باعث شده است افراد بسیاری که دارای تحصیلات عالی دانشگاهی می باشند به جای ماندن در این بخش دست به مهاجرت به نواحی دیگر بزنند و علم و کارآیی خود را در جهت پیشرفت آن نواحی به کار گیرند. در دهه گذشته مسئله ای که بر مشکلات بخش ارم بیشتر افزود، مسئله آب اشامیدنی سالم و حتی در بعضی مواقع نبود همین آب غیر قابل شرب بود. امروزه در کشورهای توسعه یافته پدیده سدسازی با توجه به معضلات زیست محیطی اش امر معقولی به شمار نمی رود. توجه جدی مسئولین به محیط زیست این منطقه از مشکلات دیگری بود که، باعث از بین رفتن بسیاری از روستاها و مزارع کشاورزی شد که در نتیجه، این امر مهاجرت اجباری روستانشینانی را به شهر به دنبال داشت که فاقد کمترین تجربه و تخصص برای زندگی شهرنشینی بودند. لذا این افراد با توجه به سطح تحصیلاتشان که اغلب تحصیلات پایین داشتند، با ورود به شهر به مشاغل کاذب روی آوردند. و از نظر خدمات آموزشی و بهداشتی چون امکاناتی متناسب با این مهاجرت در سطح شهر در نظر گرفته نشده بود لذا طبیعی بود که بر مشکلات شهر افزوده خواهد شد. از نظر فرهنگی نیز باید گفت که این افراد بیشتر شهرنشین شدند تا شهرگرا. اما به راستی ریشه اصلی این مشکلات در کجاست. ریشه این مشکلات و محرومیت ها هم به عملکرد مسئولین سیاسی و اجرایی بخش و هم به عملکرد مردم برمی گردد. مسئولین بخش علیرغم تاکید مقام معظم رهبری بر تلاش و نقش مسئولین هر منطقه در رفع محرومیت و فقرزدایی آن منطقه، بیشتر تلاش خود را صرف رقابت های ناسالم سیاسی بین خودشان می کنند. به وفور دیده می شود وقتی کسی در بخش ارم و یا شهرستان زمانی که به یک پست مهمی منصوب شد تنها چیزی که از یاد می برد تلاش برای ترقی و پیشرفت بخش می باشد و بیشتر وقت خود را صرف تغییر ، و یا انتصاب افرادی با علایق خود بدون از صلاحیت کاری می کند بدون اینکه اصلا به عملکردها توجه شود. رابطه بازی در بین مسئولین بخش در طی این چند سال شایسته سالاری و تخصص را کنار زده است. مردم بخش ارم نیز با گرایش به تعصبات قومی، عدم آگاهی از حقوق شهروندی خود و بی توجهی به عملکرد مسئولین بخش نقش مهمی را در عقب ماندگی بخش ارم ایفا می کنند. اما برای رفع این محرومیت ها چه باید کرد. باید دانست فرایند توسعه معقوله ای زمان بر است و نیاز به یک برنامه ریزی مدون دارد و در آن جایی برای اعمال برنامه های سلیقه ای وجود ندارد. برای غلبه بر مشکلات این بخش و به حرکت درآوردن این بخش که یکی از بزرگترین بخش های استان بوشهر است باید در مسیر توسعه نیز در آغاز باید ظرفیت های موجود بخش را شناسایی و مطابق با این ظرفیت ها برنامه ریزی شود و خواسته ها مطرح گردد. در زمینه فرهنگی باید نقاط ضعف و قوت شناسایی شده، سپس با تدوین برنامه ای جامع توسط متولیان و متخصصین عرصه فرهنگی در جهت تقویت نقاط مثبت و کاهش نقاط منفی فرهنگ موجود حرکت نمود. اما در زمینه اشتغال و اقتصاد مشخصا بخش ارم بیش از هر چیز ظرفیت و استعداد بالایی در زمینه کشاورزی دارد. زمین های حاصلخیز فراوان با بهره برداری درست و علمی، خیلی سریع می تواند این بخش را را به یک قطب کشاورزی تبدیل کند و نیروی بسیاری را در خود جذب کند، و به راحتی می توان بخش کشاورزی این بخش را را متحول کرد و نیروی کار وسیعی را به کار گرفت. به دنبال صنعتی شدن کشاورزی بخش و رشد محصولات کشاورزی، کارخانجاتی مرتبط با آن برای بسته بندی و عرضه این محصولات شکل خواهد گرفت. وقتی که امروز شاهد انتقال آب از یک استان به استان های دوردست در کشور هستیم، بنابراین انتقال چهل کیلومتری نه باید کار خیلی سخت و زمان بری باشد و نباید همه اش دلمان را به سد جدید این بخش خوش کنیم . پس از انجام این امر، به تدریج باید مسئولین روی شروع یک برنامه اقتصادی دیگر متناسب با ظرفیت های بخش اقدام نمایند. ساخت سد آبشرین که متاسفانه استفاده غیر مجاز آب از این سد که سالها فقط تبدیل به یک عملکرد مسئولین بخش از احداث این سد به خود شده به نظر میرسید، با عزم راسخ و اراده قوی که در فرماندار محترم شهرستان دشتستان و بخشدار جدید ارم سراغ داریم و پیگیری های ایشان، بزودی روند کارایی به خود می گیرد و به انتظارها پایان بخشد. که البته تنها تلاش این عزیزان کافی نیست و دیگر مسئولین و نخبگان بخش ارم نیز باید با جناب آقای صیادی و اقای زارع یکدل و همگام شوند نه اینکه به علت برخی از مسائل دست به کارشکنی بزنند و در صدد تخریب برآیند. که این امر جز افزودن بر مشکلات و معضلاتی همچون کم آبی این بخش نتیجه ای به همراه نخواهد داشت. در پایان باید خاطرنشان می کنم که هدف از نوشتن این مسائل و مشکلات، زیر سوال بردن عملکرد یک شخص خاص نیست بلکه مطرح کردن مسائل و مشکلات بخش ارم به طور کلی بوده است.
گفته بودی درد دل کن گاه با هم صحبتی/ کو رفیق راز داری ! کو دل پر طاقتی ؟ /شمع وقتی داستانم را شنید آتش گرفت /شرح حالم را اگر نشنیده باشی راحتی /تا نسیم از شرح عشقم با خبر شد ، مست شد /غنچه ای در باد پر پر شد ولی کو غیرتی ؟
|
امتياز مطلب : 0
|
تعداد امتيازدهندگان : 0
|
مجموع امتياز : 0
عضو شويد
عضويت سريع